Απο που να αρχίσω...?
Τριήμερο στην αγαπημένη μου πόλη και αγώνας trophy στον Χορτιάτη και την γύρω περιοχή.Μία λέξη: Μαγεία!
Φτάνω Παρασκευή βράδυ στις 23.00 , επικοινωνία με TEO "έλα στην νυχτερινή, προλαβαίνεις" , του δίνω ραντεβού για την επόμενη μέρα αφού με περίμεναν οι κολλητοί μου επάνω.
Βρισκόμαστε Σαββάτο πρωί στην πρώτη ειδική, σε σημείο ζόρικο με πέρασμα πλάτους ίσο με του jimny , βράχια στη μέση του πουθενά και terrain με λάσπη και σάπια φύλλα.Στο τέλος έπρεπε να να ανέβεις και μια ανηφόρα στον θεό. Ωραίοι οι Καβαλιώτες με τα samy (νομίζω αυτοί κέρδισαν τον αγώνα) , ο Καλαιτζής , ως συνήθως, νόμιζες ότι πατάει σε...άσφαλτο , άψογος και ο Μανώλης (manvast) με το καινούργιο θηρίο του αλλά και έξοχο πέρασμα απο Κεχα και savoul με τις πιο γήινες κατασκευές. Αρκεί να σημειωθεί ότι στο συγκεκριμένο σημείο έσπασε την μπάρα τιμονιού ο Θεολόγης , ένα άσπρο samy έκοψε τα μπροστινά ημιαξόνια, το άσπρο patrol έμεινε χωρίς μπροστινό και το ασημί pajero απο Καβάλα έφερε τρεις τούμπες!
Αφού βλέπουμε όλα τα αυτοκίνητα φεύγουμε για την δεύτερη ειδική στα Βασιλικά , μέσα στο ποτάμι που περνάει απο το χωριό, λάσπη μέχρι τις πόρτες όπου κολλούσαν και τα θηρία. Τρώμε μια καθυστέρηση 1 ώρα καθώς μαθαίνουμε ότι ο Θεολόγης τουμπάρισε. Όσα αυτοκίνητα περνούν μας προσφέρουν απίστευτο θέαμα , με τους συνοδηγούς να θυμίζουν ...κάστρο του ΤΑΚΕΖΙ όπως έτρεχαν μες την λάσπη με τους ιμάντες. Καπάκι τρώμε δεύτερη απογοήτευση καθώς ο ΤΕΟ μου λέει ότι ο Κεχα έκοψε πανάρ και μάλλον εγκαταλείπουν. Αφού γνωριζόμαστε με τα παιδιά απο την Αλεξανδρούπολη , με το μαύρο και μπλε jimny , όπου τα επισκεύαζαν μέσα στο ποτάμι , φεύγουμε για να συναντήσουμε τον ....πληγωμένο Κεχαίδη.
Δυστυχώς η πρώτη γνωριμία με τον Γιώργο και τον groove (συνοδηγό του) , δεν ήταν η καλύτερη αφού δικαιολογημένα ήταν απογοητευμένοι για την κατάληξη μετά απο μια σημαντική προσπάθεια που είχαν κάνει όλη τη μέρα. Δίπλα , το τρελλοκομείο που λέγεται Μάριος με συνοδηγό τον billia , χωρίς πίσω αριστερό παράθυρο.
Οι κολλητοί μου έχουν λυσσάξει απο την πείνα ( ήταν 19.00 το απόγευμα) και αναγκαστικά χαιρετάμε τα παιδιά και φεύγουμε για το χωριό Πετροκέρασα , όπου υπάρχει η ταβέρνα"Βαγγελιώ". Τα λόγια είναι περιττά για το τι ακολούθησε.
Ευτυχώς , μετά απο ατελείωτο ημίγλυκο που ήπιαμε, βρίσκουμε τον δρόμο για θεσσαλονίκη όπου για το βράδυ έχουμε κανονίσει να βρεθούμε για ποτό με τους υπόλοιπους.Δυστυχώς ο ΤΕΟ έκανε ένα απο τα πλέον γνώριμα λάθη στην ιστορία της ανθρωπότητας (έβαλε τις γυναίκες να συνενοηθούν , Δώρα-Ελευθερία) και το αποτέλεσμα ήταν να μείνω μέσα και να περιμένω.Κρίμα , γιατί είχα υποσχεθεί ξενάγηση στα παιδιά απο την Ρούμελη και όχι μόνο.Billias τελικά τι κάνατε?
Η επόμενη μέρα μας βρίσκει να τρέχουμε με την μπουγάτσα στο στόμα για να βρούμε την ειδική. Έπειτα απο μιαμιση ώρα περιπλάνηση σε ρυθμούς acropolis στα γύρω βουνά , και αφού έχουμε μαζέψει ένα κονβόι πέντε jimny άγνωστα μεταξύ μας απο όλα τα μέρη της Ελλάδας , βρίσκουμε ένα κριτή με ένα στρατιωτικό Μ151 όπου και αυτός δεν ήξερε που πήγαινε ( ΗΜΑΡΤΟΝ! , κύριοι του ΣΤΕΒΕ) , ευτυχώς περνάει ένα wrangler κόκκινο που συμμετείχε στον αγώνα , το ακολουθούμε και...με την κεκτημένη που είχαμε μπαίνουμε τέζα μέσα στην ειδική! Ευτυχώς , μας κάνουν συνιάλο και τα πράγματα επανήλθαν στην τάξη.
Η δεύτερη ειδκή της Κυριακής είχε επίσης ένα καταπληκτικό σημείο όπου είχε μαζευτεί ο περισσότερος κόσμος. Εκπληκτικές προσπάθειες απο όλα τα πληρώματα αλλά κυρίως απο τα πληγωμένα αυτοκίνητα. Όλα τα λεφτά το πισωκίνητο patrol που ανέβηκε το μισό της ανηφόρας με την τερατώδη ροπή του κινητήρα του. Εκεί γνωριζόμαστε με τον kyr1 (οι υπόλοιποι βόρειοι που είσασταν ρε παιδιά?) και συναντάμε τον Μιχάλη (mich500) όπου καραδωκεί για μια καλή φώτο με την μηχανή του.
Στην συνέχεια το απόγευμα έχουμε συνάντηση για καφέ με τους δύο φανταστικούς admin μας ( σλουρπ , σλουρπ) gc και jimnius και την ¶ννα , όπου μέχρι τέλος του μήνα θα μας έχει πολύ ευχάριστα νέα.
Το πρωί της Δευτέρας έρχεται βροχερό και η μελαγχολία της αναχώρησης πολλαπλασιάζεται. Μια στάση στον Τερκενλή για τσουρέκια και δρόμο.Πέρασαν τρεις μέρες σαν να ήταν πέντε λεπτά . Ευτυχώς που στα τέλη Γενάρη έχουμε γάμο και θα ανεβούμε ξανά....
