Κάποτε όλα τα καλά τελειώνουν……….ΕΝΟΤΗΤΑ 2η …Πορεία προς ΤΙΤΑΝ και πατημένο χώμα ,αλλά πίσω τα φώτα των αυτοκινήτων ήδη φτιάχνουν ένα εντυπωσιακό σκηνικό ….
Από κάτω , η Ελευσίνα και ο Ασπρόπυργος, γεμάτες φώτα πόλεις , μας αποχαιρετούν για το μεγάλο ταξίδι μας ..
Μετά από κάποιο φυσιολογικό στιγμιαίο αποσυντονισμό του κονβόι (χρόνος προσαρμογής των οδηγών και των αυτοκινήτων) τα «βήματα» μας έγιναν πιο σφικτά και εντατικά …
Οινόη, Βίλια, Ερυθρές και γνώριμα στους συμμετέχοντες από την Αλίαρτο χώματα, έχουν συνθέσει ένα εύκολο μεν , αλλά «λασπώδες» τοπίο , αφού έχουμε πέσει στα χωράφια του κάμπου των Θηβών .
Οι «χρόνοι» μας μέσα στα λογικότατα πλαίσια για να φτάσουμε στην ώρα μας στους Δελφούς ..
Περνάμε Λεύκτρα και κινούμαστε νότια των Θεσπιών . Μέχρι τώρα τα υψόμετρα είναι χαμηλά και δεν έχουμε συναντήσει κανένα πρόβλημα πέρα από λασπώδη εδάφη .
Αρχίζουμε να ανεβαίνουμε προς Ιερό Μουσών και Ευαγγελίστρια .
4-5 χιλιόμετρα πριν φτάσουμε Ευαγγελίστρια , το υψόμετρο στα 940 μέτρα περίπου και το χιόνι αρχίζει να πυκνώνει …….
Σε κλειστή αριστερή ανηφορική φουρκέτα το ανεμοσούρι δεν μας αφήνει να προχωρήσουμε …
Προσπαθήσαμε να το παλέψουμε , αλλά τα παιδιά από την Αλίαρτο μας είπαν ότι αν προχωρούσαμε 500- 600 μέτρα ακόμα , τα πράγματα θα χειροτέρευαν και κάτω από το χιόνι έχει απύθμενα χαντάκια σ΄ολη την έκταση του δρόμου ….
Γρήγορη απόφαση για «κύκλωμα» της διαδρομής από την βόρεια μεριά και αλλαγή πορείας .Τελικά , αυτή η απόφαση ναι μεν μας έκανε να γνωρίσουμε μια πανέμορφη διαδρομή με λάσπη, ποτάμι, ανηφορικά γλιστερά κομμάτια και στενά περάσματα , αλλά μας στοίχισε και 1 ώρα και 30 λεπτά από τον αρχικό σχεδιασμό …
Είσοδος στην Ευαγγελίστρια και έξοδος στην γνωστή ακροπολική διαδρομή προς Ελικώνα και Κορώνεια . Πετρώδης έδαφος με τις δικές του ιδιαιτερότητες …
Από Κορώνεια κινηθήκαμε σε άσφαλτο μέχρι τους Δελφούς ,λόγο της αναγκαστικής καθυστέρησης που είχαμε στην Ευαγγελίστρια .
Και αυτό γιατί , το στοίχημα ήταν να πάμε στις στάσεις μας την ώρα που είχαμε δηλώσει , επειδή μας περίμεναν κάτοικοι που ήθελαν να μας δουν ,αλλά και τοπικά Μ.Μ.Ε που ήθελαν να προβάλουν το γεγονός .Έτσι , ο πλοηγός είχε μια σύνθετη αποστολή . Ναι μεν να πλοηγεί το κονβόι σωστά , αλλά και να προσέχει να τηρούνται οι «χρόνοι» των πόλεων . Δύσκολη πραγματικά εργασία ……..
Δελφοί στις 02:00 περίπου και πρώτη ωριαία στάση για τα αυτοκίνητα …
Κόσμος λιγοστός ,λόγο της ακατάλληλης ώρας (μας έκανε εντύπωση και η ερημιά της Αράχοβας εκείνη την ώρα , που στις «καλές» εποχές ,Παρασκευή βράδυ και με τρομερή καλοκαιρία, βούλιαζε από κόσμο και τώρα δεν αντικρίσαμε ούτε ένα άτομο ……μια πόλη φάντασμα κυριολεκτικά ) , αλλά οι εθελοντές του Teflonclub.gr που είχαν ανέβει στους Δελφούς για να ενισχύσουν το έργο των «ΓτΚ» ήταν εκεί για να μας υποδεχτούν και να μας ενισχύσουν ηθικά .
Εδώ θα ήθελα να ευχαριστήσω τον Νίκο Πάνα (μέλος του Teflon) για το συνεχή τρέξιμο του ώστε να είναι όλα στην εντέλεια !!
Τα άλλα παιδιά του Teflon , εθελοντές με όλη την σημασία της λέξης , βοήθησαν , έτρεξαν , ίδρωσαν για την καλύτερη προετοιμασία της υποδοχής μας στους Δελφούς ……Τους ευχαριστούμε πάρα πολύ !!
Στις 03:00 ξεκινήσαμε την πορεία μας προς Αγρίνιο .
Επιστροφή μέχρι την έξοδο από Αράχοβα και πριν το Λιβάδι στρίβουμε δυτικά και μπαίνουμε μέσα σε μια από τις πιο εντυπωσιακές διαδρομές που έχω κάνει ποτέ μου …
Έλατα , χώμα ποτισμένο από τα χιόνια και χιόνι όσο ακριβώς χρειάζεται το αυτοκίνητο ώστε να εντυπωσιάζει με τα ελεγχόμενα «γλιστρήματα» του !! Ελατόριζες μας έκαναν να χάνουμε στιγμιαία την πρόσφυση μας με το χώμα και τα συνεχή «παιχνιδιάρικα» ζικ-ζακ ανάμεσα στα έλατα δεν άφηναν οδηγό και επιβάτες να «χαλαρώνουν» στο ελάχιστο …..
Χωματόδρομος που δεν θα ξεχάσουμε ποτέ …..
(Ο χαρτογράφος μας ,για μια ακόμα φορά μας μάγεψε με τις διαδρομές του !!Σ΄ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ …)
Αν και δεν θα θέλαμε να τελειώσουμε ποτέ απ΄αυτό το ονειρικά πλασμένο σκηνικό ,η διαδρομή μας έφτασε στην Άμφισσα στις 05:00 .
Πρώτος ανεφοδιασμός των αυτοκινήτων και φεύγουμε για τεχνητή λίμνη Μόρνου , από την νότια πλευρά της .
Η διαδρομή προς Αιγυτιο-Δωρικό μας χάρισε απερίγραπτες συγκινήσεις….
Ο δρόμος με τεράστια νεροφαγώματα από την εξωτερική πλευρά των αυτοκινήτων , μας έσπρωχνε συνέχεια προς τον γκρεμό .
Τα αυτοκίνητα , με μόνο επιβάτη τον οδηγό (για λόγους ασφάλειας ) και με καθοδήγηση από τον –τους συνοδηγό-ους , αργά αλλά σταθερά περνούσαν απ΄όλα τα εμπόδια με ασφάλεια .
Λίγα μέτρα πριν το Δωρικό και σε μια δεξιά φουρκέτα, μας αποκαλύφθηκε το μεγαλείο της Ελληνικής φύσης . Τα λόγια λίγα για να περιγράψουν τι βλέπαμε εκείνη την ώρα . Τα Βαρδούσια χιονοσκεπασμένα να αντανακλούν τον όγκο τους μέσα στον «καθρέπτη» της λίμνης και ο ήλιος που μόλις είχε ξεπροβάλει από την Γκιώνα να δίνει αυτόν τον απόκοσμο φωτισμό στην όλη εικόνα !!! ΜΑΓΙΚΗ ΣΤΙΓΜΗ !!
ΟΛΑ τα αυτοκίνητα σταματημένα και όλοι μα όλοι οι επιβάτες , με μια μηχανή στο χέρι , να προσπαθούν να «πιάσουν» την στιγμή και την εικόνα ……
Αμφιβάλω όμως αν ,έστω και ένας , κατόρθωσε να αποτυπώσει με ακρίβεια αυτό που ζούσαμε και βλέπαμε μπροστά στα έκπληκτα μάτια μας !!
Τι χαρακτηρισμοί στο στυλ « Ελβετία είμαστε ..» , «Ποιες Άλπεις μου λες τώρα
..» « Όνειρο ζω , μην με ξυπνάτε..» ακουγόντουσαν απ΄ολους ,είναι λίγο για να αναφερθεί ..
Με τα χίλια ζόρια μπαίνουν όλοι στα αυτοκίνητα και ξεκινάμε για Ορεινή Ναυπακτία .
Περιβόλι-Κροκύλι-Ζοριάνος -Ελατού –Αναβρυτή-Ανθόφυτο μας προσφέρουν ιδιαίτερες συγκινήσεις αν και σε ελάχιστους χωματόδρομους . Μάλιστα πολλοί χωματόδρομοι που υπάρχουν στο topo , έχουν γίνει πια άσφαλτος και έχει εκλείψει η μαγεία του off-road στις συγκεκριμένες περιοχές .
Ναύπακτος για μικρό ανεφοδιασμό και ξεκίνημα για Αράκυνθο ……
ΤΕΛΟΣ 2ης ΕΝΟΤΗΤΑΣ
ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ ……………