Μου διηγηθηκε μια ιστορια η γυναικα μου σημερα λοιπον...
βλεπει εναν τυπο γυρω στα 50+, με γυναικα και μικρο παιδι πισω... τρωει ο τυπος το μπεργερακι του... τσαλακωνει το χαρτακι του... εξω απο το παραθυρακι του...
σταματαει η γυναικα μου διπλα...
Ερη: "κυριε εχετε και παιδι πισω, δε ντρεπεστε που πετατε το χαρτι εξω απο το παραθυρο?"
Ο υπανθρωπακος: "δε γ..............?" (λογω ηθικων αναστολων, δεν γραφω ολοκληρη τη λεξη, θα με κυνηγαει η διαχειριση... )φυσικα λογω "αδυναμου" φυλου, η συζυγος μου αποχωρησε, καθοτι ολες οι προσπαθειες να της μαθω πολεμικες τεχνες πεσανε στο κενο εδω και πολλα χρονια...
Βασικα ερωτηματα που θετω σε εμας τους απλους ανθρωπους που τα κραταμε στο αυτοκινητο τα σκουπιδια μας (ουυυυ κοροοοϊδααα)
1) Μηπως ειχε δικιο τελικα ο υπανθρωπακος? Τι εννοω δηλαδη.. αν πεταμε εξω τα σκουπιδια μας, ΜΠΑΣ και γινουν περισσοτερες προσληψεις στο δημοσιο στο τμημα καθαριοτητας, αρα, η ανεργια εξαλειψει?
2) Μηπως... τον κυνηγαει η συζυγος ΤΟΥ στο σπιτι, με το γεματο σεμεδακια τραπεζοκαθισματα και αισθανεται ΗΔΗ καταπιεσμενος και σου λεει... εξω καλυτερα, μεσα θα φαω παντοφλα...
3) Μηπως να παρω στα σοβαρα την ευχη του και να το χαρω και γω ως απλος ανθρωπος που σκεφτομαι το περιβαλλον, αλλα οχι την ανεργια?
4) μηπως θεωρησε το δρομο... προεκταση του σπιτιου του? Οικος με κοκκινα λαμπιονια ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΤΟΥ, ας το συνεχισουμε και ΕΞΩ!
Ο αγαπητος σας και ταπεινος σας θετω_ερωτησακιας...
ΥΓ1: Το συμβαν ελαβε χωρα στο ΙΚΕΑ Θεσσαλονικης και ΔΥΣΤΥΧΩΣ δεν ημουνα εκει... την ατυχια μου μεσα. Οχι οχι, φασαρια δε θα εκανα. Απλα θα του προτεινα να παει για
αφου εγω δε θα του ευχομουν το ιδιο οπως αυτος εδωσε τις ευχες του στη συζυγο μου.
ΥΓ2: περιμενω με ανυπομονησια τις δικες σας εμπειριες. Τελικα πολυ sex and the city δεν κανει καλό..
ΥΓ3: Αν τον ρωτουσα αν βρηκε/εχασε τη Σφιγγα του.. λετε να καταλαβαινε.. το ερωτημα τιθεται σε εναν συγκεκριμενο φιλο απο το φορουμ, μολις το διαβασει θα καταλαβει
Βεβαια -ο υπανθρωπακος- θα καταλαβαινε αν του ελεγα οτι εγω ειμαι Ηλιθιος, αλλα θα χαιροταν για λαθος λόγο.