Νυχτερίδες και αράχνες γλυκεία μου έχουν χτίση φωλιά
μέσα στο έρημο και άδειο μας μπαρ όσο λύπης μακριά
νυχτερίδες και αράχνες γλυκεία μου, μου κρατούν συντροφιά .
Γύρισε γλυκεία μου στην αγκαλιά μου στα βάσανα μου
μη με απαρνηθείς ,
εσένα στερνή μου αγάπη
με πόνο ζητώ για να΄ρθείς
μια καρδία που πονά να γιατρέψεις ξανά
μην αργείς .
Την σκιά μου ρωτώ κάθε βράδυ αν ποτέ θα σε δω
για να δόσεις χαρά στην ζωή μου στην καρδία μου παλμό
μα πονάμε και κλαίμε μονάχη η σκιά μου και εγώ.
Γύρισε γλυκεία μου στην αγκαλιά μου στα βάσανα μου
μη με απαρνηθείς ,
εσένα στερνή μου αγάπη
με πόνο ζητώ για να΄ρθείς
μια καρδία που πονά να γιατρέψεις ξανά
μην αργείς.
Υ.Γ. Να ελπίζω ότι επιτρέπονται οι αφιερώσεις ε !
απαλά πάντα !
