Οι αραβες φιλοσοφοι υποστηριζαν ότι ενας ανδρας για να είναι ευτυχισμενος πρεπει να εχει 4 απλα πραγματα ένα ωραιο φαγητο,ένα καλο κρασι,μια θερμη γυναικα,και ένα ομορφο ποιημα.Αποφασισα λοιπον να ψαξω να βρω ομορφα ποιηματα που θα με ολοκληρωναν ως ανδρα μιας και τα αλλα τρια συστατικα της ευτυχιας τα εχω (δοξα τον θεο).Εψαξα πολυ,διαβασα αρκετα,αλλα ο ποιητης δεν με καλυψε πληρως.Αρχισα να ανησυχω,που θα βρω αυτό το ποιημα για να νιωσω πληρης? διαβασα ξανα εκατσα και σκεφτηκα πολύ και τοτε εφυγε η ομιχλη από τα ματια μου.
Εχω περπατησει στο κοκκινο χαλι του δασους πανω στα νεκρα φυλλα του μεσε κυνηγωντας το πουλι με τα βελουδινα ματια.
Ειδα τον ηλιο να ανατελει κοκκινος μεσα από την θαλασσα,απλωσα το χερι μου και επιασα το φεγγαρι του σεπτεμβρη όταν ολογιωμο περνουσε το ξημερωμα απ την απεναντι κορφη.Ακουσα το αηδονι,τον λαλο της βουνησιας,τους ηχους του βαλτου όταν η υγρασια μου τρυπουσε το κορμι.Το φτερο της φασσας μεσα στην ομιχλη,την απολυτη ησυχια του δασους όταν το χιονι επεφτε πυκνο,ενιωσα την μανια του βορια στα μαγουλα μου πανω σε μια ψηλη κορφη καιηπια το γλυκο νερο μιας πηγης όταν η καψα του αυγουστου εκανε την πετρα κοκκινη.
Μυρισα την ριγανη,το θυμαρι και τα ασπρα κρινακια που βιαζονται να βγουν μεσα από το λειωμενο χιονι
Χορτασα σε μια βρυση με δυο φετες ψωμι ένα ξερο κρεμυδι και μια χουφτα ελιες παρεα με τον φιλο μου τον γιωργη.ξεχασα λυπες και οι χαρες μεγαλωσαν πινωντας ένα ποτηρακι τσιπουρο μαζι του.
Ένα ζωντανο εκανε την καρδια μου να χυπησει με δυναμη και την αδρεναλινη να κυλησει στις φλεβες μου σαν το πιο δυνατο ναρκωτικο,ο σκυλος μου.
Δεν χρειαζεται να ψαξω άλλο για να βρω το ποιημα που θα με ολοκληρωσει.Ειμαι κυνηγος την ποιηση την ζω.
