Κλείνοντας 3 μήνες απ-αισίως που τραβιέμαι με την μέση μου....τι αποκόμησα, μιας και πάντα τελικά μαθαίνουμε κάτι....
Πρέπει να αφιερώνουμε κάποια χρόνο στον εαυτό μας..για λίγη καθημερινή άσκηση.
Δεν έχω χρόνο...δεν υπάρχει.
Πρέπει να βρεθεί.
Πρίν 5 χρόνια λοιπόν, κόβωντας το κάπνισμα, και πέρνωντας κάποια...προεδρικά κιλά
, είπα να πάω γυμναστήριο...
Την είδα αθλούμενος λοιπόν και πήγενα καλά.
Είχε σταματήσει να με πονάει η μέση..και ήταν όλα μια χαρά...
Πρίν 2 χρόνια...τέτοια εποχή καλή ώρα...το παράτησα
Και φυσικά όταν ήρθε το πλήρωμα του χρόνου....με παράτησε και η υγεία μου.
Βρέθηκα σε μια επώδινη κατάσταση, όχι απλά με ένα πόνο στην μέση, αλλά με φλεγμονή, μεγάλη καθίζηση σπονδύλου, στράβωμα....και χωρίς να αισθάνομαι τα πόδια μου πλέον
Τότε...ως γνήσιος Ελλην, αποφάσισα να κοιταχτώ...
Δίσκος στους σπονδύλους...δεν υπήρχε μιας και ήταν ενιαίος , εχωντας παγιδεύσει και τα νεύρα των κάτω άκρων....
Αφου είμαι στην τρίτη εβδομάδα θεραπείας είδη, για κανένα τετράωρο την μέρα(αυτή την βδομάδα...κάνω διπλοβάρδιες...,πας και πάω διακοπές
), αυτο που κατάλαβα είναι το εξείς...
10 ΛΕΠΤΑ την μέρα για κοιλιακούς και ραχιαίους....και δεν θα είχα πρόβλημα.
Προσοχή του ευατού μας..προσέχουμε για να έχουμε...δεν φτάνει η δίαιτα(που δεν έκανα άλλωστε, μιας και θα το έπερνα σε μπόι
), αλλά θέλει και άσκηση...
Αν μπορείτε να περπατάτε που και πού, ακόμα καλύτερα.
Αν δεν έχετε χώρο, η ο χρόνος είναι περιορισμένος...παρτε ένα διαδρομο σπίτι και περπατάτε βλέπωντας tv.
Κάντε το όμως, γιατί πρέπει...
για εσάς.....Μην αφήνεστε...γιατί θα σας αφήσει
10 λεπτά............
Θέλω να ευχαριστήσω, σαν το ελάχιστο που μπορώ να κάνω, την Mrs Geriatrix , τον Χάρη, και τον Μόγλη.
Ειχαν δίκιο που έλεγαν "νους υγιής εν σώματι υγιές"
