Προσωπικά, θα χαρακτηρίσω τυχερούς, όσους είχαν, έχουν και θα έχουν την "πολυτέλεια" να μεγαλώσουν σε ένα σπίτι όπου οι ρόλοι, οι κανόνες και ο σεβασμός πρεσβεύουν και είναι ξεκάθαροι. Δε χρειάζονται πολλά πράγματα να προσφέρεις σε ένα παιδί για να το κάνεις ευτυχισμένο και συγκροτημένο παρά μόνο αγάπη και φυσικά σεβασμό στην υπόστασή του από την πρώτη κιόλας στιγμή που έρχεται στον κόσμο. Το να καταλαβαίνει και να του γίνεται ξεκάθαρο ποιά είναι η θέση του ανά πάσα στιγμή μέσα σε ένα μικρό ή μεγάλο κοινωνικό σύνολο είναι πολύ σημαντικό. Το να του δίνεις αξίες και μυαλό το οποίο να το κάνει να λειτουργεί οταν πρέπει, ερεθίσματα για να θέλει και να προσπαθεί, καλή παιδεία για να μάχεται για το δίκαιο, και την τάση να απορρίπτει το εύκολο και το γρήγορο πακετάκι επιτυχίας νομίζω ότι έχει να κάνει με τους γονείς. Δεν μπορώ στιγμή να φανταστώ ότι θα βρίσκομαι σε μία καρέκλα με ένα μπαστούνι σε κάποια ηλικία και θα ηθικολογώ και θα απορρίπτω κάθε νέο κύμα......Ο έξυπνος άνθρωπος δεν λούζεται από τα κύμματα, αλλά σερφάρει πάνω σε αυτά! Πιάνεις το κάθε καινούριο και το φέρνεις στα δικά σου μέτρα και σταθμά...εκεί είνια η εξυπνάδα! Δεν καταπίνεις αμάσητο ότι σου έρχεται....Σαφώς και είναι καλή η τεχνολογία αρκεί να μην εξαρτάσαι από αυτή για να είσαι χαρούμενος...Καλό είναι να έχεις ένα pc, αλλά να έχεις την κρίση να πεις τώρα σε κλείνω γιατί γουστάρω να δω τους φίλους μου. Καλή είναι η τηλεόραση αλλά την κλέινω γιατί περιμένω δύο ανθρώπους, να πω μια κουβέντα......Απευθεινόμαστε στους ψυχολόγους να λύσουμε τα προβληματά μας....γέλια με πιάνουν, γιατί; Γιατί απλά χάσαμε τους φίλους μας! Γιατί απλά κάνουμε φίλους καμμιά φορά για να αναμετρηθούμε μαζί τους στις περιουσίες μας, στις αγορές μας, στις γυναίκες μας, στα παιδιά μας....έλεος. Ας, ανοίξουμε τα μάτια μας να δούμε ότι η πραγματική ευτυχία υπάρχει στα μικρά πράγματα, σε ένα καλό ποτήρι κρασί, σε μια ωραία ταινία, στο να διαβάσεις στο παιδί σου ένα ωραίο βιβλίο...Μην κοροϊδεύστε, την κοκκινοσκουφίτσα μας διάβαζάν οι μαμάδες μας, την κοκκινοσκουφίτσα διαβάζω και εγώ στο παιδί μου, το ίδιο θα κάνει και το παιδί μου στο παιδί του και ού το κάθε εξής. ¶λλωστε η ιστορία επαναλαμβάνεται! Επιστήμες οι οποίες αφορούν στο παιδί έχουν αποδείξει πανυγηρικά ότι τα παιδιά γίνονται συμπεριφέρονται και μεγαλώνουν κατ' εικόνα και ομοίωση των γονέων....αυτό δε σας λέει κάτι; Αν ο μπαμπάς έρχεται στο σπίτι, τρώει και κάθεται στο κομπιούτερ για νά κάνει κατ΄οίκον εργασία, και λέμε στο παιδί ο μπαμπάς δουλεύει, είδες τι καλό μπαμπά έχουμε για εμάς δουλεύει αμέσως το παιδάκι θεωρεί ότι το να κάθεσαι με τις ώρες στο pc, είναι καλό και αμέσως όλοι λένε τι καλός που είσαι! Αν όμως αποκτήσουμε άλλες νοοτροπίες μέσα στα όρια του εφικτού για όλη την οικογένεια, π.χ. να πηγαίνει όλη η οικογένεια έναν περίπατο, ή να συγκετρώνεται όλη μαζί στο κυριακάτικο τραπέζι, αυτόματα περνάμε άλλα νοήματα στα παιδικά μυαλουδάκια τους..Ο άνθρωπος δεν μετριέται από τα πόσα σημάδια έχει στο κορμί του αλλά στην ψυχή του, και αφού είναι στο δικό μας χέρι ας κάνουμε αυτές τις ψυχές καλούς ανθρώπους!!
