Χρωματα και αρωματα... αυτο ηταν ο Εβρος. Εναλλαγες και αντιθεσεις.
Ανθρωποι απλοι, φιλοξενοι, ευγενικοι. Μια ανασα απο τα συνορα... Βουλγαριας και Τουρκιας...
Ο δρομος ειναι ανετος, η Εγνατια οδος εχει δωσει ανασα στην κυκλοφορια των οχηματων. Με καλη παρεα δεν καταλαβαινεις οτι εφτασες Ορεστιαδα. Η στρατιωτικη παρουσια αισθητη.. αλλα για το κομματι αυτο της Ελλαδας ειναι κατι συνηθισμενο.
Ο Δημητρης και η Μαρια μας "περιλάβανε" μολις φτασαμε εκει. Απο εκει και μετα γινανε οι οδηγοι μας, οι ξεναγοι μας. Η μια ιστορια μετα την αλλη...
Αλλαγες πληθυσμων, ο χαμενος πλουτος του μεταξοσκωληκα στο Σουφλι με τον Β' Παγκοσμιο πολεμο, οι ανθρωποι να παλευουνε με τα στοιχεια της φυσης, τα περιφημα Πομακοχωρια...πολλα πραγματα ακουσαμε και ειδαμε σε πολυ λιγο χρονο... Ποταμος Εβρος και Αρδας... ομορφια.
Η Ευρωφαρμα με το ξενοδοχειο και τη φαρμα με τα ζωα... φοβερο φαγητο. Ευχαριστω και την αξιαγαπητη κυρια (δεν ρωτησα ονομα) για την ντοπια ρετσινα. Επισης απο την ιδια κυρια μαθαμε οτι ο Πενταλοφος ειναι το πιο παλιο χωριο στον Εβρο. Μετα την Αλωση της Κωνσταντινουπολης οι πρωτοι κατοικοι ηρθαν και ξεκινησαν το χτισιμο του χωριου.
Δεν θυμαμαι το αλλο ξενοδοχειο με θεα τον Αρδα.... παρεα παντα με τον Δημητρη-Μαρια, Γιωργο-Μαγδα
Η επιστροφη εγινε σχεδον πλαι-πλαι με τα Ελληνοβουλγαρικα συνορα. Σε καποια στιγμη ο Δημητρης ειπε οτι ενα χωριο που περνουσαμε μενουνε μόνο Πομάκοι. Και πανω στη στροφη... 3 κοπελες με τις παραδοσιακες φορεσιες. Αλλαγη κουλτουρας σε κλασματα δευτερολεπτου...
Ορεινος ογκος Ροδοπης... πρασινο, βουνα... αιολικο παρκο. Νερα παντου να χυνονται στο δρομο. Ο Δημητρης μεσα απο το cb λεει οτι το βουνο απο κατω ειναι γεματο νερο. Φαινεται
Λιγα λογια εγραψα, οσο ηταν και ο χρονος μας.. δυστυχως...
Η ομορφια μενει ομως, η καλοσυνη και ευγενεια των ανθρωπων δεν ξεχνιεται...
Ευχαριστουμε τον Δημητρη και την Μαρια (-50%
) για την ομορφη παρεα και την ξεναγηση
(ευτυχως σημερα βρηκα λιγο χρονο να γραψω, αν και τις φωτος ακομα δεν τις εβγαλα -και δε θελω σχολια...
)
