Λίγα λόγια και μερικές εικόνες:
Αμα ακολουθείς τα κορδελάκια που κρέμονται στα κλαριά για KTM, τρως και καμιά ήττα μόλις στενέψει η διαδρομή
, αλλά άμα έχει μερέντα από το ψιλόβροχο λες χαλάλι το 1 χλμ. της επιστροφής.
Και στην επιστροφή, κάνεις και κάνα δέσιμο, μιας και τη γλύτωσες στον πηγαιμό.
Μέχρι να έρθη και ο Μιχάλης το Σάββατο, ξεθάψαμε κάτι παλιά τρακ κοντά στη Δάφνη.
(Maj από αυτά που σου αρέσουν και ψαγμένα το 05 με το φίλο σου τον πρόεδρα
)
Κυριακή προυνό, όλοι μαζί πλέον βουρ για μανιτάρι, οι κορδέλες έμειναν, μερικά ελατάκια γέρασαν και πρόσθεσαν υλοτομεία στο τρακ.
Μελέτη στα πατήματα:
Και μέσα: (ευτυχώς είχε λίγο νεράκι)
Τα χλωρά δεν κόβονται, δένονται στα διπλανά τους, τελικά οι υμάντες έχουν και ρόλο στήριξης.
Χαμόγελα και επιστροφή για μάσα στη Χολέβαινα, φυσικά μέσω ρέματος αποστολιά.
Στα παρελκόμενα μάζεψε και κάτι όμορφα μανιτάρια να κάνει το τραπέζι στον αγαπημένο φίλο μας J-Land.
Υ.Γ. Κουϊζ, όποιος βρεί ποιόν περίμενε να περάσει η όμορφη θεατής της διαδρομής, κερδίζει ναυτικό κλειδί βαρέως τύπου, για να τον τραβάει.
