Πολύ παλιοχαρακτήρας ο JINI. Με τραβάει μέχρι την Αττάρτ για να πάρω τις δέστρες και να γνωριστούμε πίνοντας καφέ, μου δίνει τις δέστρες, μου δείχνει και μέσα στο σκοτάδι πως να τις βάλω... Πάω την άλλη μέρα να τις βάλω, σιγά και μην θυμόμουν τι μου είχε πει, έχει βάλει και καμιά 20ριά ροδέλες
, έχω και μια μαμίσια στραβωμένη, δεν μπαίνουν με τίποτα. Τον πέρνω τηλ., είχε άδεια αλλά μου λέει ραντεβού στο μαγαζί του. Πάω και γω, ξεκινάει δουλειά, παραλίγο να τον λούσω με έναν καφέ
... Αφού λοιπόν μου ξηλώνει με το ζόρι το BullBar (δεν μπαίνουν αλλιώς λεεί
), έρχεται η ώρα της στραβιάς. Κοπανάει από δω, κοπανάει από εκεί, τίποτα. Παίρνει τροχό και την κόβει
, κάπου την παέι σε ένα μεγάλο εργαλείο και την ισιώνει, παίρνει οξυγονοκόλληση και την ξανακολάει, βάφει και τις κολήσεις και κάτι άλλα που έφαγε με τον τροχό έτοιμο!!!!!
Αν πει κανείς ότι ήταν εύκολο, γελάστηκε!!!!
JINI χίλια ευχαριστώ!!!!!!!
Περιμένουμε νέα σου από την μετακόμιση σου!!!!!!!
