Γυναίκα: Εγώ αγαπάω ένα νέο.
Θανάσης Βέγγος: (Κοιτάει το αββυσαλέο ντεκολτέ) Κι απ΄ ότι βλέπω, πρέπει να σ΄αγαπάει κι αυτός...
Γυναίκα: ...κι αφού αγαπιόμαστε κάναμε τα σχέδιά μας... Να χτίσουμε ένα σπιτάκι. Κι εδώ θέλω τη βοήθειά σας.
Θανάσης Βέγγος: Τι θέλεις δηλαδή, να κουβαλάω το πηλοφόρι στο χτίσιμο;
Γυναίκα: Όχι καλέ, κάτι άλλο. Σήμερα είναι η κρίσιμη ημέρα. Αρχίζει το χτίσιμο. Και θα ήθελα από σας...
Θανάσης Βέγγος: ...να σφάξω τον κόκκορα!
Γυναίκα: Όχι, μην προτρέχετε. Για ν΄ αρχίσει το χτίσιμο, πρέπει να πάω αυτά εδώ τα σχέδια στο μηχανικό.
Θανάσης Βέγγος: Και γιατί δεν του τα πας;
Γυναίκα: Διότι μαζί με τα σχέδια, πρέπει να του πάω και την προκαταβολή, την οποία όμως εγώ δεν έχω.
Θανάσης Βέγγος: Α, ούτε εγώ την έχω. Να ΄μαστε εξηγημένοι... Κατάλαβα. Θες να σου δώσω εγώ την προκαταβολή...
ΘΒ Φαλακρός πράκτωρ