Οι ολιγοήμερες Χριστουγενιάτικες διακοπές μας είχαν κανονιστεί απο τον Αύγουστο...
Το μέρος γνωστό...
"Οικοπεριηγητής". Εχει αφήσει πολλούς ερωτευμένους άλλωστε!!! Η αλήθεια είναι πως όποια εποχή και να επισκευτείς, την Κερκίνη και τις γύρω περιοχές, ...μαγεύεσαι!!!
Η παρέα επίσης μαγική... Μιχάλης, Ζωή, Μανώλης, Μαρία, Γρηγόρης, Νίκη και τελευταία στιγμή βρέθηκε ένα δωμάτιο για τον Μάριο και την Ξανθή, όχι όμως στον ίδιο ξενώνα...
Την ημέρα των Χριστουγέννων είχαμε κανονίσει να πάμε να πάρουμε και τον Γιώργο (τον Πόντιο), και να ανέβουμε στην κορυφή του όρους Μπέλλες... Ο Μιχάλης, (όπως ήταν φυσικό) μας πρότεινε, να κόψουμε δρόμο απο τη λίμνη, (για να μην είναι μονότονη η διαδρομή των λίγων χιλιομέτρων), και φυσικά δεχτήκαμε όλοι...
Αφού κάναμε μιά επίσκεψη στη φάρμα του Ανδρέα και είδαμε ξανά τα βουβάλια, κατευθυνθήκαμε μέσα στη λίμνη, που αυτή την εποχή είναι περιορισμένη... Αρχίζει το παιχνίδι και τα βουλιάγματα, ώσπου μας καλούν απο τον ασύρματο κάποια παιδιά που είχαν ξανα-βουλιάξει...
Περπατάμε μέχρι εκεί μεσα στο βούρκο και πιστεύοντας πως ήταν βατός, λέμε στον Μανώλη να έρθει με το δικό του,να τους τραβήξουμε... Στις φωτο βλέπετε το αποτέλεσμα της προσπάθειας...
Συνεχίζουμε απτόητοι το παιχνίδι στη λίμνη και έχοντας βραδυάσει πλέον, κατευθυνόμαστε στον ξενώνα "Ζείδωρον" για φαγητό... Αφού καθήσαμε, μας περίμενε κι άλλη έκπληξη... Ο γνωστός ανώριμος (και συνάμα κ@λ@φ@ρδος)*...Μάχος μαζί με τη Μαρία, εμφανίζονται ξαφνικά μπροστά μας(ενώ είχαμε ανταλλάξει ευχές κλπ. απο το τηλέφωνο και μας είχε πεί πως δεν μπορούσε να έρθει).
Κάποια στιγμή, όλη η παρέα, παίρνουμε το δρόμο της επιστροφής, για τον Οικοπεριηγητή, οπου ο γνωστός (*) βρίσκει και ...σουίτα μένοντας το βράδυ μαζί μας...
Την επόμενη μέρα το πρωί, ο ...(*) μας πούλησε γιά τα σουτζουκάκια που του έκανε η πεθερούλα του και δεν ήρθε μαζί μας... Εμείς ανεβήκαμε με τους υπόλοιπους της παρέας και το Γιάννη το Ρέκλο σε μιά κορυφή, στα σύνορα με τη Βουλγαρία... Το τοπίο της διαδρομής ήταν πανέμορφο και όταν το υψόμετρο ξεπέρασε τα 850 μέτρα,
ήταν και χιονισμένο... Η θερμοκρασία ... -4 μέρα μεσημέρι και με έναν ήλιο... με δόντια!!!
Στην επιστροφή, τα ίδια παιδάκια που βουλιάξαν στη λάσπη, την προηγούμενη μέρα, μας ειδοποίησαν πως είναι πάλι βουλιαγμένοι... Οταν τους βρήκαμε.. δεν πιστεύαμε στα μάτια μας...
Το samurai που ΔΕΝ βλέπετε στις φωτο, ήταν όλο μέσα στο νερό... Ο Μιχάλης αποφάσισε να μείνει και να το βγάλει και όπως ήταν φυσικό, μείναμε μαζί του για βοήθεια, ξεπερνώντας τις 4 ώρες...
Ευχάριστη έκπληξη ήταν και η γνωριμία (σύντομη δυστυχώς), με τον Αλέξη (achariz) που βρήκαμε αυτές τις μέρες στην Κερκίνη... Την επόμενη φορά, θα είναι πιστεύω μαζί μας και θα έχει και αυτοκόλλητο...
Ρε τι τα κάνατε? υποβρύχια?
Και όχι μόνο... Οπως μπορείς να δείς απο τις φωτο, είχαμε πολλλλλή λλλάσσσπηηη !!!(ήδη έχει αναφερθεί ο ....ιδανικός συνδυασμός)
ΓΕΝΙΚΑ ΟΠΟΥ ΑΚΟΥΤΕ ΛΙΜΝΗ ΚΑΙ MICH500 ΝΑ ΚΡΑΤΑΤΕ ΜΙΚΡΟ ΚΑΛΑΘΙ.
Εύγε Teo για το φωτορεπορτάζ αν και δεν είναι ικανο να μεταφέρει το τι είδαμε!
Ειδικά την υποβρύχια βόλτα του sami! 
Ήταν πραγματικά πολύ ευχάριστο που βρέθηκα με κάποιους από εσάς επάνω και εντελώς τυχαία και γνωριστίκαμε από κοντά! Ελπίζω την άλλη φορά να είμαι απαλαγμένος από τις "κακές" για τις λάσπες παρέες και να αλωνίσουμε περισσότερο! 
Χάρηκα πάντως πραγματικά γιατί για άλλη μια φορά ένιωσα τι θα πεί Βορράς και φιλοξενία!
Δεν χρειάζεται να πω δε το πόσο ξενερωμένος είμαι από το πρωϊ που ξαφνικά βρέθηκα να οδηγάω στην παραλιακή για Πειραιά! 
Τι να γίνει....
Ελπίζω να ξανανταμώσουμε σύντομα στην όμορφη Κερκίνη.... 
Αλέξη, οι "κακές" παρέες, είναι δυστυχώς αναγκαίο ...κακό μερικές φορές... Εχει πέσει πολύ ...παντόφλα, αλλά εμείς δεν πτοούμαστε...
Ο Μιχάλης με τη Ζωή, είναι ακόμη εκεί...
Θα μείνουν μέχρι το Νέο έτος...
Για μάς, οι μέρες περάσαν πολύ γρήγορα και μείναμε με τις υπέροχες αναμνήσεις...
Παιδιά... σας ευχαριστούμε πολύ, για τις υπέροχες στιγμές που περάσαμε άλλη μιά φορά!!!
